UNHA VISITA ESPECIAL…

Ou mellor dito dúas, unha onte e outra hoxe. Trátase de dous coelliños que viñeron a pasar a mañá connosco. O luns todos queríamos collelo no colo e darlle mimos, pero pronto descubrimos que eles senten de xeito diferente, teñen medo de nós e, coas súas fortes uñas, poden rabuñarnos. María contounos que o dela chamase Blanquito e vive no cortello da súa avoa, tróuxolle verdura para comer pero non probou nin un chisco. Cando hoxe recibimos a Rayo, o coelliño de Martiño, xa tiñamos máis experiencia nesto de coller coellos, sabíamos que era mellor que a mestra nolo pousara no noso colo, enriba do mandilón, e despois acariñalo cando estivera tranquiliño. O que aprendemos dende o primeiro día é que despois de tocar os animais sempre hai que lavar ben as mans. “A hora de ler” aproveitamos para ver o libro “O coello” que ten moita información sobre estes animais domésticos.

Descubrimos que lles gusta realizar as súas actividades nas horas do día con menos luz, pola mañá e no serán, tal vez por iso o de Martiño tampouco quixo comer o penso. No libro tamén vimos como son os seus órganos internos e o seu esqueleto. Nos seguintes días seguiremos aprendendo cousiñas sobre estes mamíferos.